Ouh Abah..Ouh Mak..~

akhir2 ni,melalui entry yg sebelum2 ni jugak ak nyatakan yg ak nk berubah.dan ALHAMDULILLAH ak berjaya sikit...kott...haha...ak berjaya membaik pulih hati.mampu berfikir sebelum bertindak,memandang dengan lebih dalam akan satu2 perkara.ak rse mungkin gak ade beberapa insan penting yg perasan ak da xcam dulu.terima kasih pada yg byk membantu.ak da x baran kann??see?ak bole buatt laa...

tadi g somban,jalan ngan mak abah n binik ak(keta aku la hamlau),punce abah la ajak.g Giant Senawang,sampai nk masuk die capai bakul je.cam bese nk "cut cost" la tuu,hahaha...sampai kat lorong health care die tengok berus gigi.agak terkial die mencari jenama Jordan tp benda tuh takde.ak tunjuk segala batang berus gigi kat ctuh tp die xmo gak.ouh,bapak ak memang cerewet.kwn2 rapat ak mmg tau la bapak ak camne.dan die trus mencari.ati rase nk marah sbb segala yg ak tunjuk die xberkenan(walhal berus gigi)dah 25minit mencari SAHAJA ak pun berenti tolong die pilih dan termenung pandang die.perasaan marah ilang serta merta bila pandang die masih g mencari bnde yg same.kesian abah....dlu arwah adik rajin melayankan kerenah die yg cerewet.skang ak,xkan la xmampu..bergenang air mata aku....demm!penyudahnye,bapak ak xamek berus gigi pun.time kasih~

sambung jalan,capai sane capai sini,bapak ak nk bli sabun basuh baju plak

abah :abah pakai sabun basuh ape ea kat umah?
ak :ntah la bah...knapa?
abah :takdelaa,lembut kain bila pas basuh..
.ak :....................(tdiam,tau plak ak sabun basuh baju die)

kami lain2 umah ye,xperlu ak jelaskan knapa...ak agak serabut gak ngan soalan die mase tuh.sbb cite pasal sabun basuh kan,klo cite sal selipar die,saiz pinggang die,saiz baju die tuh ak tau laa...benda pasal die.bukan pasal isi umah ke ape ke.dan2 tuh gak die g pilih satu2 segala sabun basuh baju serbuk yg ada.ouh ya,mse tuh bakul yg ak pegang da pun penuh dan berat.ulang skali lagi B A K U L ye ak pegang dalam sesak manusia dalam Giant tuh.kali nih pun same,die mencari benda yg same die pakai gak.haihh....ke hulu ke hilir ak bawak bakul tuh dek kerana die nk carik bau yg same.tuh pun bole tahan lama nye,last2 ak bdiri tegak kt tengah2 lorong tuh,letak bakul tunggu die pilih.lagi skali ati aku sayu.terdetik kalau ak berkeluarga,mampu ke kluarga ak layan abah camni..sabar dlm memenuhi kehendak abah?ak tdiam lame sampai la die sudah pilih sabun yg die nak..anggaran mase 15minit.

selesai bayar,kami keluar nk blek..mak nk makan kt kedai "Juara Char Kuey Tiow"...mmg king la an kuey tiow ctuh.malangnye,masih xbukak.ak plak rse serba salah,sbb mak mmg da lme tringin nk makan ctuh.hajat die plak xdapat ak penuhi.otak da mule pikir nk g Sremban2 (S2),sane pon orrait gak la tapi mak xnak..byk kali ak ajak die xnak gak.haihh...tnye nk makan lain,die xmaun plak.kacau segala pemikiran ak,cuba nk penuhi tp xdapat.yee,sejak adik takde ak sedar yg ak je yg tinggal lagi anak mreka,sebagai penyedap mata mak dan abah.setiap benda ak cuba jadikan sempurna untuk mreka.bila xmampu,ak rse sgt kecewa.penah x korang rse camni?
last singgah gak kat paroi,ak oder makan la 'sup daging,telur dadar,nasi putih' mrupakan menu kegilaan ak..hahaha...mula2,mak ngan abah xnak,korang sbg anak tergamak nk makan depan mak abah yg cume duk minum je kat kedai tuh?hoiii ak mmg takk la,ak pancing la mak n abah rse sup ak,hah hamekk..teracun jugak dorang order sup tulang...see?takk la ak makan dorang tengokk je.sbb dorang pun makan same.hahaha..agak tenang la ati tuh bila mak oder makan,t elak kempunan.jarang kluar same.so ak happy la mlm td....

mse ngah makan2 tuh,ak terfikir satu bnde...andai la,satu hari binik ak(keta) kecewakan ak kat jalan raya,dan ak mati...ape perkara yg paling berharga,paling menggembirakan hati mereka yg penah ak buat?apa yg benda yg dorang banggakan ade anak mcm aku?camne dorang lepas ni?dalam tak sedar,abah tegur nape ak brenti makan...dan2 tuh gak ak sambung makan blek.masa yg same gak ak sedar,betapa mak abah lebih berharga dari sangkaan segelintir yg mengatakan sahabat jauh lebih penting atas alasan sahabat lebih kenal,lebih faham sbb kita byk kongsi rhsia.kerana sahabat cuma menangis mse kita mati,mse kita dikebumikan....tp mak dan abah akan menangis seumur hidup mreka.seperti anak menangis bila kehilangan kedua ibubapa.yg sentiasa merindui segala kenangan kekeluargaan yg penah ada.ak sedar jugak,betapa perlu ak jaga diri ak sebaiknya demi mak abah.kekasih?ouh suda tedaa~ak perlu fokus utk mse depan.murah rezeki ak untuk intebiu keje mggu depan,dan ak dapat keje tuh,ak nk bawak dorang g umrah.then ujung tahun klo ade ppuan yg ak bkenan buat bini,ak kawen la.umo da mningkat,mak abah pun xbape sihat da.ak perlu sorang suri yg mampu jaga ak dan keluarga ak supaya idup ak lebih berpedoman..hahaha...jauh kn pemikiran ak?sbb ak da sedar hidup ni tuhan bg pinjam utk ak manfaatkan sbaiknya...

YA ALLAH,TUNAIKANLAH PERMINTAAN HAMBA MU INI...AMINN!